Amazing Mongolia

Sain Bainuu!

De intentie en het gedrag lagen niet naast elkaar deze keer. We waren van plan om tussendoor nog een blog te schrijven maar dat is er niet van gekomen dus ga er maar even goed voor zitten 
Vorige keer vertelden we dat we net waren aangekomen in Mongolië. Morgen vertrekken we naar Beijing dus dit verhaal zal over heel Mongolië gaan. Erg moeilijk als 1 busreis een blog waard is en degene die typt erg ‘s’ is voor de collega lezers onder jullie!
Mongolië is relatief duurder dan de rest van Azië en aangezien we budget willen reizen vertrokken we 18 september met de lokale bus naar de Gobi woestijn, Dalanzadgad. De busreis duurde 15 uur en er was 90% geen verharde weg. Wonderbaarlijk konden onze magen er goed tegen en maakten we meteen vrienden door onze wagenziek pilletjes uit te delen. De Mongolen vonden ons erg interessant en probeerde te communiceren in allerlei manieren. Ze keken foto’s op Bart’s telefoon en zijn vrienden kunnen zich er iets bij voorstellen wat daar tussen staat omdat er ook foto’s en video’s van Whatsapp op staan. Gelach volop natuurlijk! De omgeving was prachtig; uitgestrekte vlaktes met kamelen, geiten, schapen, koeien en paarden.
Tijdens de busreis kreeg het kindje naast ons afwisselend borstvoeding/ snickers/ koekjes/ cola. We kwamen erachter dat het een jongetje was toen mama zijn piemeltje vastpakte en deze in een flesje deed om te plassen. Poepen gebeurde in een plastic zak. Prachtig! Toen de stad in zicht kwam croste de driver recht in een gat dus jullie kunnen je voorstellen: bus kapot. Gelukkig zijn de drivers van alle markten thuis en in no time was de bus gefikst. 30 minuten laten zaten we helaas vast in de modder en toen we met z’n allen hadden geprobeerd de bus eruit te trekken moest er toch een andere sleep bus aan te pas komen.

In Dalanzadgad wisten we met behulp van Tuul, een lokale meid, een driver met een Russisch busje te regelen voor 3 dagen. Bart zag het meteen zitten om deze wagens te importeren naar Nederland en er een handeltje van de maken ;)
De 3 dagen in de Gobi bezochten we Yolyn Am; valley of the eagles, khongoryn els; zandduinen en bayanzag/flaming cliffs. De foto’s zeggen voldoende denk ik.
Zondag 22 september rende Bart de halve gobi marathon. Met veel wind, heuvels en hoogteverschil, maar een ontzettend mooie omgeving werd hij 2e in zijn klasse. Het was echter wel zijn langzaamste tijd ooit maar de ervaring was geweldig.
Eenmaal terug in het dorp kwamen we erachter dat we Bart zijn wandelschoenen waren gestolen en ook een van onze Russische koffiemokken . We zullen het erop houden dat we hierna onze spullen beter controleerden.
Op de terugweg naar Ulaanbaatar leerden we de Duitse Sven kennen. Een erg aardige kerel en hij maakte ons erg gelukkig met een stuk dinosaurus bot en tand. Het perfecte souvenir voor Bart’s pa is dus in the pocket.

In Ulaanbaatar verwenden we onszelf met meerdere bezoekjes aan de bakkerijen. Heeeeeeeerlijk!!
Met Tim, een kerel uit de UK die we in de gobi leerden kennen gingen we lekker uit eten en bestelden we een goede fles wijn waar Dorien erg blij mee was. De vorige keer dat ze namelijk witte wijn bestelde kreeg ze rode.
Nadat we een nieuw hostel hadden gevonden en een nieuwe trip hadden geboekt leerden we 2 Franse fysiotherapeuten kennen die het wel zagen zitten om mee te gaan op ons avontuur.
Gister zijn we teruggekomen van deze trip; een 8 daagse tocht met Brice en Arthur uit Frankrijk. We begonnen onze tocht in Kharkorin waar we het Erdene Zuu Khidd klooster bezochten. De dag erna gingen we naar Orkhon Khurkhree. We hadden geluk dat de waterval niet droog was. De omgeving was prachtig. Onderaan de waterval was een prachtige vallei met mooie bomen met herfstkleuren. We verbleven bij de familie van onze gidsen Moro en Tomo. Als welkom kregen we van alles te proeven van yaks en paarden. Paardenmelk is echt een afrader. Hun noemen het Arag en het schijnt heel gezond te zijn. De omschrijving die wij vonden passen; melk die al maanden ongekoeld ergens staat. Gelukkig is het genoeg als je alleen maar proeft ;). De yakyoghurt was echter erg lekker.
De 5 dagen erna gingen we met berg pony’s op trekking. De omgeving van geweldig in Naiman Nuur National park. Het betekend 8 lakes en ze waren allemaal even mooi. Bob van ons guesthouse had ons gewaarschuwd voor extreem weer van regen en sneeuw. Het extreme aan onze week was echter extreem goed! ’s Nachts tegen het vriespunt en overdag een strakblauwe lucht .
Het paardrijden stond natuurlijk op Dorien’s bucket list maar Bart vond het ook geweldig. Vooral het galopperen over de vlaktes en tussen yak’s door. Samen met de Franssen, onze gidsen en de families waar we verbleven hadden we een geweldige week. Tijdens deze tocht sliepen we elke dag in de traditionele gers en douchten we in de IJSKOUDE rivieren en meren.

Mongolië: verschrikkelijke busritten, douchen in de rivier, in het bos naar de wc, slapen in ger’s of dorms (erg romantisch in een stapelbed ;)), eindeloze vlaktes en altijd vriendelijke mensen.

Zeker een aanrader!